Spor yazarları Fenerbahçe-Kocaelispor maçını değerlendirdi
EMRE BOL – DİNLENEREK KAZANDI
Fenerbahçe’nin maça başlangıç 11’i çok gol vadediyordu. Rakip oyuncuların üzerine giden, topu dikine oynayan pek çok isim vardı alanda… Gelin görün ki birinci golde topu ortalayan Çağlar kafayı vuran Skriniar! Vallahi latife gibi! Öte yandan birinci yarıda topu santrforlara götürememe kahrı yine ayyuka çıktı. Ön tarafta Talisca neredeyse her tarafa koştu, duran topları kullandı, şutlar attı.
Aslında Talisca tam da ligimizin çilingiri… Kamp yapamamasına karşın form durumunu uygun buldum. Ben hayatımda barajı kendi sağına kurdurup sağda bekleyen kaleci görmedim. İnanın barajdakilerin hiç kabahati yok. Asıl hatalı çok net İrfan Can! Her bölgeye oyuncu yazıp çiziliyor.
Esas sorun kalede. Rotasyonla takıma giren İsmail Yüksek ve Oğuz Aydın’ı beğenmedim. Çağlar ise adeta Puyol performansı sergiledi. Hem attırdı hem de rakip oyunculara göz açtırmadı. Fazlaca övmek istemiyorum çünkü kimi performanslar rakibin kalitesiyle ilgili olabiliyor.
Mourinho skoru bulduktan sonra zati rotasyonlu kadroyu yeterlice değiştirerek Benfica müsabakasına konsantre olduğunu gösterdi. Kocaelispor’un birazda fikstür şansızlığıyla makûs başladığı dönem makûs bitebilir. Çünkü bu takımla işlerinin güç olduğunu düşünüyorum. Fenerbahçe haftayı bay geçmiş üzere dinlenerek kapattı. Bakalım bu takım kalitesi Şampiyonlar Ligi’ne gitmeye yetecek mi?
GÜRCAN BİLGİÇ – TESİRLİ OYNADI
Mourinho’nun stratejisini değiştirmeden, farklı oyuncular ile tribünlerin kalbini almaya çalıştığı bir maç izledik. 3-1’i yapana kadar 70’e 30 top hakimiyeti ile oynadılar. Kalecisi hariç tüm oyuncuların kaleyi denediği süreç yaşandı. Ne oldu; durumumuz yok diye şikayetçi olanlar, “Bu kadar kaçar mı?” kısmında buluştular. İsmail ile tempo bulan orta sahayı, Talisca’nın kendisini “10 numaraya” devşiren oyun tarzı izledi. Daha süratli olmak istiyorlar ve rakip ceza alanı önünde pas trafiği ile kabalıkta alan arıyorlardı.
Dönen topları da kazandılar. Hükmediyorlardı maça ancak, bu istekli oyunun ve gücün bir akla muhtaçlığı vardı. Kadıköy’ün “sevecen” atmosferinde, çabucak hepsi tribünlerden gelecek “gol” sesinin ortağı olmanın peşine düştü. Birinci iki golün kahramanı, üç defans oyuncusu oldu. Birincisinde Çağlar ortaladı, Skriniar kafayı vurdu. İkincisinde Brown art direkte yetişti, Duran’ın pasında Talisca’nın dokunamadığı pasa. Yani, bir durumda iki kez golü kaçırdılar aslında. Bu doksan dakika Mourinho’nun da cephane sandığına yeni silahlar ekledi.
İsmail ile Amrabat ortasındaki farkı gördü, tribündeki Alveres için hayalini genişletti, Fred’e nefes aldırma, üstündeki maç yükünü azaltma imkanı olduğunu anladı. Duran ve En Nesyri’nin temas durumlarına geldiğini de gördük. Talisca bu alışverişte rolünü yaptı. Szymanski’nin tahtı sallanıyor artık. Bu kadar çok top kaybı ile forma rekabetinde işi sıkıntı. Brown ve Oğuz aydın tesirliydi. Semedo’nun vakte muhtaçlığı var. Özcesi yenilmesine karşın kendini tartıp, Benfica rövanşı öncesinde cüssesini öğrenen Fenerbahçe. Bence herkes memnundur.
MUSTAFA ÇULCU – BÜYÜK DESTEK!
Bu dönem süratli oynamalıyız diyen Mourinho’nun Fenerbahçe’si maça hem süratli hem de baskılı başladı. Amrabat yerine İsmail ve Syzmanski yerine Talisca çok fark yaratıyorlar. Talisca adam eksiltiyor çalım atıyor şut atıyor duran toplardan kaleyi görüyor, izlerken heyecanlandırıyor. Fenerbahçe orta alanda üstünlük alınca Çağlar ve Skriniar cüretle öne çıktılar ve birinci golü de bu türlü buldular. Evvelki maçlarda yalnızca Brown’ın kanadı kullanılırken bu akşam Oğuz da öteki kanatta çok tesirli oldu.
İsmail ve Fred kazandıkları topları Talisca’ya teslim ettiler. Talisca coşkulu oyununu golle süsledi. Fenerbahçe, Avrupa kupaları dahil bu dönem birinci yarılarda yüzde 71 ile topa en çok sahip olduğu, rakip ceza alanında topla buluştuğu ikinci maç oldu. Fakat soyunma odasına beraberlikle girdi. Kocaelispor oyunu çirkinleştirmedi gücü oranında bahadır ve istekliydi. Lakin üç haftanın en makus kaleci ve oyun performansı oldu.
Fenerbahçe’nin ikinci yarıda da baskılı ve tempolu oyunu tribünleri keyifli etti hak ettiği galibiyeti getirdi. Mehmet Türkmen’in o kadar istikrarsız faul ve kart uygulamaları var ki şaşırtıyor insanı! Doğrularının yanında kabul edilemez tolere ettiği kartlar var. Tempolu oynatmak farklı faulleri tespit etmek farklı hususlar. Bu mevzuyu gözden geçirmeli. Örnek mi, 48’de Show’a denetimsiz hareketinde Brown net sarıydı kartsız geçemezsin.
Yine Szymanski’nin atak başlangıç fazında net faulünü atlayınca Fenerbahçe’nin 77 de attığı golde VAR müdahalesi yedi. OFR’den gol iptali geldi. Her hakeme nasip olmayan böylesine takviye gören MHK’nın altın çocuğu çağdaş hakemlik gelişimini hızlandırmalı. Yoksa bu dayanak biterse tepetaklak olur. Sermayeyi tüketmemeli…
