Spor yazarları Fenerbahçe’nin galibiyetini değerlendirdi
EMRE BOL – NENE’M GELDİ!
Maçın ismi küçük ancak aslında manası büyüktü. Çünkü şampiyonluk yolundaki rakip Galatasaray berbat de oynasa kazanıyor. Bu durum her puan kaybının şampiyonluk bahtını zora sokuyor. Arkadaş Fenerbahçe’ye gelene bir şeyler oluyor. Kerem’den bahsediyorum elbette. Son iki ekibinde bu kadar çok katkı yapan bir oyuncunun düşüşüne inanamıyorum. Dün bilhassa birinci yarıda o kadar top ezdi ki… İstatistiklerine baktım 45 dakikada 16 top kaybı yapmış. Neredeyse olumlu kullanabildiği tek top yok! Kanat oyuncusunun rakibin üzerine top sürenini çok severim. Ancak bir defada at çalımını geç be kardeşim!
O sol kanatta Bünyamin’i hiç geçemezken Nene sağda ateş üzereydi. Antalyaspor’un sol kanadını perişan etti. Sonunda da penaltıyı alıp skora da katkı verdi. Ben Fenerbahçe’nin ikinci yarı oynadığı futbolu beğendim. Tedesco takımı, ligi daha yeni yeni tanıyor. Bunu başında kovulma giyotiniyle yapmaya çalışıyor. Aslında bu sıkıntı bir durum! Fakat Fenerbahçe’ye oynattığı baskılı futbolu beğendim. Sarı- lacivertliler aslında farkı attırabileceği durumlara girdi. Asıl sorun ön alan oyuncularında. Çok kolay bir matematiği var bunun. Santrforun yetersiz!
Talisca penaltıyı atmak için topun başına geçtiğinde Fenerbahçe tribünlerinden yuhalama be ıslık sesleri geldi. Büyük saçmalık! Adam makûs oynuyor olabilir, penaltı kaçırabilir. Lakin tam penaltıyı atacağı sırada yapılmaz! Dost musunuz düşman mı? İsmail Yüksek ve Nene Fenerbahçe ismine en yeterli oyunculardı. İkisi de büyük oynadı.
GÜRCAN BİLGİÇ – HAYAT ÖPÜCÜĞÜ
Tedesco’nun bütün düğmelere tıpkı anda basmasıyla başladı maç. 5’e beş kurguda, neredeyse orta alansız çıktı alana ve bütün maçı istediği baskıyı yaparak, Antalyaspor’u kalesine bir – iki sefer getirerek geçirdi. Ezber bozan anlayışın ana fikrinde, Talisca, Asensio üzere top getirilmesi gereken ekstra oyuncuların, aslında o topu getirmekle görevlendirilmeleri vardı. İşe yaradı mı; hayır…
İsmail Yüksek’in devleştiği “altı numara” performansıyla, rakibin geçiş yapmasına müsaade vermediler. En Nesry’nin bile orta alana yaklaşarak yahut grup baskısına katılarak dayanak olmaya çalıştığı kora kor bir oyun da izledik. Emre Belözoğlu yetenekli kanatları iki kişilik bloklarla karşılayarak sessizleştirmek istedi. Duran toplara kalan konum ihtimalinde de Fenerbahçe’yi verimsiz hale getirdiler.
Bu davetkar oyunun kırılma noktası bir yanılgı yapılmasıydı. Penaltı da bu türlü geldi. Nene teğe birde zorladı, zamanlama yanlışında krampon başında patladı. Talisca’nın topun başına gelmesi, Kerem’den rolü alması da gerçek bir yürek örneği. Son iki atışı kaçırıp, 40 bin taraftarın önüne yeniden tıpkı sorumlulukla çıkması nasıl bir yüreğe sahip olduğunu da gösteriyor. Oosterwolde’nin gol çizgisi üzerinden kornere attığı konum için dönüm noktası desek, yanılmayız. Gökhan Gönül’ün denklemden çıktığı, Fred, Symanski yahut İrfan Can üzere ağır topların on bir hesabından düştüğü bir ortam var. Samandıra’da dalgalar büyük. Bu galibiyet rüzgarı biraz hafifletir.
MUSTAFA ÇULCU – ALİ YILMAZ’I KUTLARIM
Fenerbahçe’de Tedesco’nun 4. resmi maçı ve 2 maç üst üste birebir savunma dörtlüsü ile çıkmaması, iki kanat forvet ile 10 numarada da birebir değişkenliğin olması dikkat çekici! Topa sahip olma üstünlüğü, rakip ceza alanında topla buluşma sayısı açık orta Fenerbahçe’de. Lakin forvet çizgisi darbesiz matkap üzere. Sesi duyan sanır ki duvarı delik deşik ediyor. Meğer duvarda çizik yok! Savunmayı kalabalık tutan, sabırla oyunu geride karşılayan Antalyaspor öne çıkan Fenerbahçe savunmasının gerisine attığı topta yakaladığı durum dışında alanda silik kaldı. Bu konumda Ederson kalesinde resmen devleşti Oosterwolde ile golü önlediler.
Antalya geriye yaslandı, Fenerbahçe yüklendi. Duran top yahut penaltı ile kilit açılacaktı ki penaltı ile açıldı. Tedesco, Talisca’ya çok tahammül etti. Tespitlerinde ve atılımlarında geç kaldı. Ali Yılmaz birinci sefer bir Fenerbahçe maçında düdük çaldı. Topu oyunda tutma isteği yüksek. Gösterdiği kartlar hakikat. Oyun denetimi çok âlâ. Kararlılığı itimat veriyor. 58’de Kerem’e çıkmayan sarı kart hakemin nazar boncuğu olsun.
Tavsiyem; birinci yarı sonuna hakikat Kerem el hareketi ile hakeme futbol kültüründe “gider” yaptı. Bu davranışa asla duyarsız kalmamalı uyarmalıydı. Bundan sonra bu maçların hakemisin. Nasıl başlarsan o denli kabul görürsün. Otoriteni sarsmalarına müsaade vermemelisin. Karanlık günler yaşayan ülke hakemliğine ışık oldu. Bir yıldız üzere parladı Ali Yılmaz… Kutlarım. Yolun açık olsun.
