EMRE BOL – SERÇE PARMAĞI

Yazmayı, yorumlamayı en sevmediğim maçlar; iki kadro ortasındaki kalite farkının çok fazla olduğu karşılaşmalar… Kasımpaşa’nın gençlerini tebrik ediyorum. Ortadaki büyük farka karşın şahane bir deneyim edindiler.
Hal bu türlü olunca Fenerbahçe ismine değerlendireceğim yalnızca iki oyuncu öne çıkıyor.
Çünkü rakipleriyle üç aşağı beş üst tıpkı yaştalar. Yusuf Akçiçek ve Bartuğ’dan bahsediyorum elbette…

Özellikle Yusuf’u hakikaten çok beğendim. Kendi yaş kümesine karşı ne kadar özellikli bir oyuncu olduğunu bizlere gösterdi. Attığı golde yaptığı birleşik hareketler, alanda nerede duracağını düzgün bilmesi, ikili çabalarda yaptıklarıyla; ileride hayal ettiği mesleğe ulaşabileceği istikametinde sinyaller verdi.
Çok çalışacak, üzerine koyacak.
Asla ve asla, “ben oldum” demeyecek. Fenerbahçe gençlerine kıymet katan bir kulüp… Bartuğ için tıpkı şeyleri söyleyemeyeceğim.
Fenerbahçe’ye geldiği birinci haliyle, şimdiki durumu tıpkı.

Oysa gelişim göstermesi gerekiyordu. Mourinho üzere bir hocayla, ekipteki yıldız ağabeyleriyle üzerine koymasını beklerdim. Çok çalışması lazım.
Ahh Cengiz ah… Ne beklentilerle transfer edildin? Sağ ayağının serçe parmağının parası edemeyecek, gençlerden kurulu bir kadroya bile tesirli olamadın. Gencecik çocuklara bile çalım atamadın. Bitiksin bitik!
Her şeye karşın Kasımpaşa’nın gençlerine çokça gaza basmadan, onların moralini bozmadan, nazikçe yenmek Fenerbahçe’nin büyüklüğünü gösteriyor. Bu türlü fikirli, bir kulübün taraftarı olmak sahiden gurur verici… Üzerlerindeki formanın tartısını taşıyamayanlara inat!

GÜRCAN BİLGİÇ – MERAK EDİLENLER!

Fenerbahçe’nin rahat kazanmasının yanına, Kasımpaşa’nın “akademi” gösterisini de koymamız gerekiyor.
19 yaş kadrosuyla Kupa’yı oynamaya devam etmesi, Mourinho’nun “oynamayanlarına” baht vermesiyle, güya bâtın bir mutabakat vardı.
Fenerbahçe tarafı erken gol ile birlikte maçı “normal” kazanmayı tercih etti, tempo yapmak yerine topu paslarla sahayı dolaştırdı ve “anlar” oyunundan galibiyeti perçinleyen golleri çıkardı.

Gençlere “saygı” duymak, maçı zorlamamak, elbette kendi “şıklığını” taşıyor. Lakin geçen maçların çok şey beklenen, bir türlü ritmini bulamayan, “merak” edilenleri için bir fırsat 90 dakikasıydı birebir vakitte.
Bartuğ, Yusuf Akçiçek, Cenk Tosun, sonrasında Levent ve Cengiz Ünder… Gereksinim anında yara sarmaları beklenen oyunculardı. Deneyimsiz ve yorulan gençler karşısında, idman kalitesinden bile daha düşük performansta kaldılar. Haydi iki genci, Bartuğ ve Yusuf’u ayıralım.

Bu kadar “keskin” olmak tahminen de yanlış. Dediğimiz üzere kendi içinde zati kazanılan maçın, büyük gruba karşı birinci kere oynayan rakip gençlerin “duygusu” da maça yapışmıştı.
VAR’ın gölgesine saklanan “yardımcı hakemlerin” de, ofsayt reflekslerinin kalmadığını da gördük. Yalnız Fenerbahçe için değil, MHK’nın da hakemlerinin “ölçüsünü” alması gerekiyor.

MUSTAFA ÇULCU – KOLAY MAÇ OLDU

Her platformda futbolumuzun paydaşları marka bedeli diyerek yeri göğü inletiyoruz. Ziraat Türkiye Kupası ülke futbolumuzun iki büyük tertibinden biri. Avrupa kupalarına katılmak için mükemmel ve değerli bir fırsat.
Fakat gösterilen tavır hiç güzel değil.
Bu mu olmalı?

Armasında Türk Bayrağı bulunan nadir kulüplerimizden biri olan Kasımpaşa’nın Türkiye’nin kupasına bakış açısı daha farklı olmalıydı.
Fenerbahçe bir gün evvel katılma kararını açıklıyor, alana mefkureye yakın takımıyla, Kasımpaşa ise U-19 ekibiyle alana çıkıyor! İnsan kendi eserinin prestijini saygınlığını bu derece zedeler mi?

Biz de durum bu türlü olunca üzülüyoruz. Karşısında genç grup oyuncularını gören Fenerbahçeli oyuncuların doğal olarak konsantrasyonları düşük, isteksiz, temposuz oyunlarıyla birinci yarıda buldukları 3 gol ile maçı kazandı.
Kasımpaşalı genç oyuncular için karşılarında hayal üzere bir rakip ile oynuyorlar onlar da oyunu hiç bozmadan olabildiğince uygun performansı sergilediler. Uzun bir ortadan sonra Cengiz Ünder oyuna girince en son ne vakit oynamıştı diye hafızamızı sorguladık! Bu maçta Fenerbahçe’nin 7 sefer ofsayta düşmesi değişik ve üzerinde durulmalı.

Hakem Kadir Sağlam için çok kolay bir maç oldu. Kritik konum yoktu.
Mert Müldür’e yaptığı faul ile rakibin umut vaat eden atağını önlediği için Sarp’a sarı kart gösterdin, kısa bir mühlet sonra Kostic geride kalan Taylan’ın yüzüne yasaklanmış el temasına niçin sarı göstermiyorsun? Kostic’in geride gözü yok lakin o centilmen genç oyuncunun gerisinde olduğunu biliyor! Burada kazara el yüze geliyor diyemeyiz. Bu türlü bir maçta bile 1 nolu yardımcı Anıl Usta’nın 67’de Cengiz’e kaldırdığı ofsayt bayrağı hepimizi güldürdü.