Spor yazarları Lausanne Sport-Beşiktaş maçını değerlendirdi
TURGAY DEMİR – GÖNDER NERON’U KURTAR ROMA’YI!
Lozan, mütevazı bütçeli sıradan bir kadro. Bu türlü bir rakip karşısında Beşiktaş birinci yarıda tabir yerindeyse alanda yoktu. Rashica’nın golüne kadar, her hangi bir anda maçı durdurup Beşiktaşlı futbolculardan her hangi birine rakip kalecinin kazağının ne renk olduğunu sorsak muhtemelen hiç biri bilemezdi!.. Buna karşılık Lozanlı futbolcular bizim Ersin’in kazağının her milimetre karesini ezber ettiler!.. Birinci 45’te Ersin iki net kurtarış yaptı, Udokhai de kritik bir atakla mutlak gollük durumu önledi. Makûs imaja karşın elle tutulur tek atağımızda kaleciden dönen topu Rashica bekletmeden kaleye gönderip golümüzü attı ve tansiyonu düşürdü.
İkinci yarıda manzara daha uygun üzereydi. Beşiktaş âlâ top yaptı, kalesinde iki net konum görse bile rakip kalede dört-beş konum yakaladı. Kah ofsayta takıldı bizimkiler, kah kaleciye… Makus oynadığımız birinci yarıyı önde bitirirken daha yeterli oynadığımız ikinci yarıyı geride tamamladık. Bu da gecenin çelişkilerinden biriydi. Beşiktaş takımında kimi oyuncular hakikaten büyük ıstırap. Jurasek bunların başında geliyor. Kim izlemiş, kim alınmasına onay vermiş bilmiyorum ancak Beşiktaş’a büyük kötülük etmişler onu biliyorum.
Bir devrin bidonları, McDonald, Papricia, Amaral, Nartallo, Francesco’ya rahmet okutur bu Juaresek benden söylemesi. Beşiktaş çeşidi geçer geçmesine de geçse ne olacak!? Bu hocayla, bu Jurasek’le, bu Joe Mario ile, bu Rashica ile (attığı gole ve ikinci yarı uğraşlı olmasına rağmen) büyük hayal kurulmaz. Kurarsanız hayal kırıklığı yaşamanız kaçınılmazdı… Yol yakınken, Roma’yı yakmadan Neron’u göndermek gerek.
SİNAN VARDAR – TARİH, FUTBOL VE GURUR!
Dün gece İsviçre’de alana çıkan Beşiktaş, herhalde hocamızın hayalinde gördüğü 3-5-2 dizilişiyle oyuna başladı! Yeni transferimiz Jurasek, sol bek diye alınmıştı lakin sağ bekte vazife yaptı; Tek sözle yeniden berbattı! Natürel bu diziliş savunmayı allak bullak etti. Bilhassa Emirhan da çok zorlandı. Mesken sahibi grup baskı kurdu, Beşiktaş savunmada maçın büyük kısmında savunmada kaldı.
Mütevazi bütçeli rakibi karşısında temkinli oynamak tahminen mantıklıydı ancak kanatlar tekrar çalışmayınca Abraham tekrar yalnızları oynadı. Tam “ilk yarı bu türlü bitsin” derken Rashica’nın golü geldi; adeta ilaç üzere, hem moralleri yükseltti hem de oyunun ritmini değiştirdi. Yeni transfer Ndidi, alanda bir sigorta üzereydi. Yılın en uygun transferi olacağının sinyallerini verdi; ikinci Atiba üzereydi; merkezi domine etti. Birinci yarıda tutuk olan Orkun ve Joao Mario ikinci yarıda oyuna yüklerini koyunca Beşiktaş oyunda dengeyi sağladı.
Mert’in yokluğunda kaleyi koruyan Ersin, inanç veren kurtarışlarıyla adeta tekrar doğduğunu gösterdi. Beşiktaş tam kazandı derken; siyah-beyazlı kadronun bir türlü deva bulamadığı saçma sapan yan top golü keyifleri kaçırdı. Gerçek olan bir şey var ki; Beşiktaş’ın dönem başından beri maçlarında kaotik anlar dikkat çekiyor. Taraftarlar bu sürecin bir an evvel bitmesini umut ediyor.
İsviçre deplasmanında taraftar şahaneydi. Bilhassa itinayla hazırlandığı her halından aşikâr olan pankartlara bayıldım. Ve en değerlisi: Beşiktaş’ın Türkiye Cumhuriyeti’nin tanınmasını sağlayan Lozan’da alana çıkması sonuçtan bağımsız tarihî bir gururdu. Futbolun büyüsü ve tarihin tartısı bir ortaya geldi, dün akşam bunu hissettim. Düzgün varsın Beşiktaş, âlâ ki varsın Türkiye Cumhuriyeti.
