GÜRCAN BİLGİÇ – RÜZGAR SERT ESİYOR

İlk dakikadan itibaren “maçı kazanacağım” diyen bir Fenerbahçe ekibi izledik. Defansif “sarsaklıklara”, kaleye gelen birinci kolay durumun gol olmasına karşın, tempoları, istekleri ve yardımlaşmaları ile maçı tadında oynadılar. Sakatlıklar ve üstüne cezalılarla birlikte sağ bekin – sol bekin yepyeni olmadan, taktiksel uğraşın içindeydiler.

Sakatlıktan dönen, maç eksiği olan İsmail Yüksek’in dileğine, Symanski de ikinci goldeki asisti ile eşlik etti. Fred form grafiğini tekrar yükseğe taşırken, bir öbür forma ıslatıcısı Mert Hakan “sıkıntılı” anlarda devredeydi. Düşünün, atılım bahtı olmaması, Tadic’i son 15’te altı numara konumuna taşıdı, 39’luk Dzeko ile En Nesryi orta saha üzere oynamak zorunda kaldılar.

Fakat klasik hastalık, öne geçtikten sonra geriye çekilip, rakibe yürek vermek tekrar devredeydi. İrfan Can Eğribayat’ın kurtardığı durum haberciydi, bitime beş dakika kala da karambol beraberlik golünü getirdi. Tüm hesaplar yine yapılmaya başlandı. Bir orta saha ile oyunu denetim etmek yerine, defansı örüp, işi futbol talihine bırakmak. Mourinho’nun “yenilmezsek, kovulmayız” takımı, ders almadı geçmişten.

70 milyon Euro bedeli olan rakip karşısında 250 milyon euroluk ekibi ne hale getirdiler. Üçlü diziliş ile birlikte Çağlar da diğer formata geçti. Tahminen de takıma gelen iki yeni stoperin baskısı, papucu kıymetli yaptı. Nesryi’nin kusursuz golü, Dzeko’nun usta vuruşu, tekrar Fenerbahçe’yi santrforlar ekibi yaptı. Yeni transferler, mevkisinde oynayan bekleri yahut orta alanları, ön taraftaki pas tercihlerindeki yanlışlara çözül olabilecek Talisca ile kalan maçlar daha keyifli bir ekip vaad edecek; inşallah….

EMRE BOL – SONU GÜZEL OLACAK

Özellikle gençlere bir lafım var. Kardeşlerim; parayla alamayacağınız tek şey varsa o da deneyimdir. Dzeko’ya, “dede” diyorsunuz ya… Kendi babanızı, dedenizi bir düşünün hele! Eskisi kadar atletik değiller elbette lakin nasıl doğruyu yapacaklarını çok âlâ biliyorlar. Dzeko da motamot bu türlü bir oyuncu… Kıymetli maçların, final maçlarının tabanına vurmuş bir adam! İsmini yazarken yorulduğum kadroya elenmek inanın Fenerbahçe’ye hiç yakışmazdı.

Takım oyununu, disiplinli oyunu ve her daim topun ardına geçerek oynamayı çok düzgün beceren rakip karşısında uğraş etmek bizim ligimizin her grubu için çok güç. Bilhassa orta saha oyuncularıyla ilgili topu bir karış ileri atanı çok severim. Evvelce tahminen gençler hatırlamaz lakin geriye pas vermek ayıptı, büyük eksiklikti. Vakit geçti, artık gerekeni yapan misyon adamları geldi. Aslında çok eleştirmiyorum ancak büyük grup topçusunun farklı olması gerektiğini düşünüyorum.

Kimleri kastettiğimi anlamışsınızdır! Bir Kuzey Avrupa kadrosuna yüksek topla oynanmaz. Nasıl duran toplar bizim ülkemizin grupları için zayıflıksa, bilhassa Kuzey Avrupa ekipleri için değerli bir avantaj… Deneyimsiz Yusuf Akçiçek, deneyimli Djiku ve Çağlar’dan daha az kusur yaparsa demek birtakım şeylerde farklı kabahatler var.

İsmini yazmayacağım hatta yazamayacağım rakiple berabere kalmak beni nitekim çok üzdü. Sarı- lacivertliler play- off’a kendini attı. Bundan sonra yeni transferleriyle kupanın kıymetli favorilerinden biri haline gelecek. 24. olmak güzel değil ancak devam etmek kıymetli. Bu kadar para harcayıp zoraki Avrupa yolunda olabilmek külfetli bir durum. İnşallah sonrası şahane olacak.